Czy większość chorób powoduje system medyczny ? cz.2

Syndrom antybiotykowy

Kandydoza nie jest jedynym efektem ubocznym leczenia antybiotykami i antybiotyki nie są jedynymi lekami wywołującymi kandydozę. Leki stosowane w chemioterapii, przeciwzapalne leki steroidowe oraz inne długoterminowe terapie lekowe mają tendencję do zabijania lub osłabiania naturalnych bakterii jelitowych, których miejsce zajmują drożdżaki, pasożyty i szkodliwe bakterie. Proces ten nosi nazwę dysbiozy (lub dysbakteriozy). Większość pacjentów przebywających w szpitalach jest leczona właśnie takimi lekami i musi liczyć się z tym, że w rezultacie może wystąpić u nich ogólnoustrojowy przerost candidy.
Nasza naturalna flora jelitowa, głównie laktobakterie (bakterie mlekowe), nie tylko pomaga w trawieniu i absorbowaniu pokarmów, ale chroni nas również przed szkodliwymi bakteriami, które mogłyby spowodować zatrucie pokarmowe. Przy zdrowej florze jelitowej do wywołania infekcji konieczne są miliony bakterii salmonelli, ale przy dysbiozie wystarczy ich do tego zaledwie kilkadziesiąt.
Przy chronicznej dysbiozie dochodzi do stanu zapalnego ścianek jelita, co powoduje wrzody, zapalenie wyrostka robaczkowego, złe wchłanianie pokarmu i chorobę Crohna, i wraz z erodowaniem błony jelita wytwarzają się różnorodne alergie na pokarmy, artretyzm oraz choroby autoimmunologiczne. Oprócz candidy krwioobieg  i różne organy atakują także inne patogeny i pasożyty. W trakcie analizy żywych komórek terapeuci medycyny naturalnej obserwują i pokazują swoim pacjentom grzyby w ich krwi. Ich inwazja znacząco osłabia układ odpornościowy i ludzie stają sią podatni na częste i chroniczne infekcje. Powszechną praktyką jest leczenie takich stanów antybiotykami, co powoduje dalszą intensyfikację objawów.
W rzeczywistości problem nie tkwi w antybiotykach. Można zdecydować się na ich serię, jeżeli ktoś uważa, że jest to konieczne, pod warunkiem jednak, że weźmie się po nich i przed połknięciem Jakichkolwiek węglowodanów dodatkowo środek grzybobójczy, taki jak świeży czosnek, oraz trochę probiotyków*(7). Zapobiegnie to większości chorób wywoływanych przez nieostrożne stosowanie antybiotyków. Więcej szczegółów na ten temat można znaleźć w moim artykule „Candida and the Antibiotic Syndrome” („Candida i syndrom antybiotyków”) dostępnym pod adresem http://www.health-science-spirit.com/candida.html.

Choroby autoimmunizacyjne i astma

Choroby autoimmunizacyjne, w tym łuszczyca, liszaj rumieniowaty przewlekły i zapalenie trzustki, również mają związek z dysbiozą. Kiedy podaje się leki wiążące endotoksyny bakterii, stany te ulegają zazwyczaj poprawie. Udowodniono ponadto, ze choroby autoimmunizacyjne mają związek z mikoplazmami lub nanobakteriami, które rozwijają się z chorych komórek krwi w obecności toksycznych chemikaliów i ogólnoustrojowej infekcji candidą. Im słabszy staje się nasz układ immunologiczny, tym więcej mikoplazm zaczyna przekształcać się w bakteryjne a ostatecznie w grzybicze formy. Znaleziono je we wszystkich autoimmunologicznych chorobach, rakach i AIDS.*(8)
Antybiotyki są także jedną z głównych przyczyn astmy. Dzieci, którym podawano antybiotyki o szerokim zakresie działania, są dziewięciokrotnie bardziej podatne na astmę.*(9) Jedna z najnowszych naukowych prac badawczych potwierdziła, że główną przyczyną astmy jest dysbioza.*(10)
W latach 1980. Nowa Zelandia miała najwyższy wskaźnik zgonów z powodu astmy. Liczba ta drastycznie zmalała, kiedy w roku 1991 zakazano stosowania leku do inhalacji o nazwie Fenoterol, który 13-krotnie zwiększał ryzyko zgonu.*(11) Ten spadek częstotliwości zgonów z powodu astmy okrzyknięto wielkim osiągnięciem wiedzy medycznej. Inne badania ujawniły, że astmatycy inhalujący miesięcznie więcej niż jedną porcję leku rozszerzającego oskrzela są pięćdziesięciokrotnie bardziej narażeni na śmiertelny atak astmy.
W dodatku do astmy jako główną przyczynę częstych infekcji, wysiękowego zapalenia ucha i ważny czynnik powodujacy śmierć łóżeczkową niemowląt i małych dzieci uważam kombinację pasteryzowanego krowiego mleka z indukowaną antybiotykami dysbiozą. Ponieważ władze medyczne upierają się przy pasteryzacji mleka, a lekarze przepisują antybiotyki, nie bacząc na najbardziej podstawowe przeciwwskazania, uważam, że astma i większość infekcji wieku dziecięcego to schorzenia jatrogenne.
Dzięki temu, że w „dawnych dobrych czasach” ludzie spożywali dużo kwasu mlekowego w sfermentowanych pokarmach oraz surowego mleka w produktach, które uzupełniają zestaw naszych „dobrych” bakterii, a także dlatego że nie stosowano antybiotyków, dysbioza, a więc i chroniczne schorzenia, należała do rzadkości. Ludzie umierali wtedy głównie z powodu ostrych infekcji wynikających z niehigienicznego trybu życia, a w slumsach ze względu na niedożywienie.
Siaphylococcus aureus (gronkowiec złocisty) jest przyczyną wielu poważnych infekcji szpitalnych. Okazuje się, że nie tylko gronkowiec złocisty, ale również możliwość innych infekcji znacznie wzrasta, kiedy towarzyszy im nadmierny wzrost candidy, a ponieważ ten nadmierny wzrost candidy jest naturalnym wynikiem standardowego leczenia w szpitalu, łatwo zrozumieć, dlaczego gronkowiec złocisty jest tak zabójczy w warunkach szpitalnych.
Podobnie jest z AIDS. Ludzie nie umierają od wirusa prowadzącego do AIDS, ale od candidy lub infekcji bakteryjnych i mikoplazmicznych spotęgowanych przez grzyby. Końcowa faza AIDS wygląda identycznie jak końcowa faza raka i nosi nazwę kacheksji, stanu wyniszczenia spowodowanego głównie nadmiernym wzrostem grzybów. Płyn jodowy Lugola i inne ogólnoukładowe środki grzybobójcze powinny sobie z tym dobrze radzić. Obecnie coraz szersze uznanie jako efektywny środek przeciwmikrobowy zyskuje również MMS – 28-procentowy roztwór chloranu sodu (patrz http://mirademineral.org).
Wszystko to dowodzi, że wywołana antybiotykami dysbioza i infekcja candidą nie są oddzielnymi i stosunkowo nieszkodliwymi problemami, jak twierdzi oficjalna medycyna, ale raczej przyczyną większości naszych obecnych schorzeń.

Walter Last

http://www.health-scienc-spirit.com

O autorze:

Walter Last jest emerytowanym biochemikiem i chemikiem, który pracował na medycznych wydziałach wielu niemieckich uniwersytetów oraz w Laboratoriach Bio-Science w Los Angeles w USA, a później jako żywieniowiec i terapeuta wykorzystujący naturalne metody leczenia w Nowej Zelandii i Australii, gdzie obecnie mieszka. Jest autorem licznych artykułów dotyczących zdrowia publikowanych w różnych czasopismach. Jak również kilku książek, w tym Healing Foods {Uzdrawiające potrawy) i The Natura Way to Heal (Naturalny sposób uzdrawiania), a także serii małych książeczek pod ogólnym tytułem Heal Yourself (Uzdrów się sam) instruujących, jak uwolnić się od takich chorób, jak artretyzm, astma, rak, drożdżaki, cukrzyca oraz problemy z nadwagą ( patrz strona internetowa www.theartof-life.com/Products_02.html ). W numerze 32 ( 6/2003 ) Nexusa opublikowaliśmy jego artykuł „Nowa medycyna doktora Hamera”, w numerze 37 ( 5/2004 ) „Na ile naukowe są konwencjonalne terapie antyrakowe?”, a w numerach 55 ( 5/2007 ) i 56 ( 6/2007 ) ”Energia seksualna a zdrowie i duchowość”.

Zainteresowanych dalszymi informacjami na temat zdrowia odsyłamy na jego stronę internetową poświęconą zdrowiu, nauce i duchowości zamieszczona pod adresem http://www.health-science-spi-rit.com.

Przełożył Jerzy Florczykowski

Przypisy:

1. G. NulI, C. Dean i inni, Death by Medicine, Nutrition Institute of America, listopad 2003, http://www.NutritionInstituteOfAmerica.org.

2. R.S. Mendelsohn, Confessions of a Medical Heretic, McGraw-Hill, 1990, pierwsze wydanie: Contemporary Books, Chicago, 1979.

3. C.O. Truss, The Missing Diagnosis, Truss, Birmingham, AL, USA, 1983.

4. Rodzaj drożdżaków będący bardzo częstym pasożytem człowieka. Bytuje fizjologicznie między innymi w jamie ustnej i pochwie. Najbardziej znaczącym klinicznie gatunkiem jest Candida albicans (bielnik biały). – Przyp. tłum.

5. Płyn Lugola to opracowany przez Jeana Lugola w roku 1829 wodny roztwór jodu i jodku potasu o następującym składzie: jod – 1%, jodek potasu – 2%, woda destylowana – 97%. Ma działanie odkażające i jest stosowany w leczeniu pewnych schorzeń tarczycy – w zależności od dawki pobudza lub hamuje czynność tego gruczołu. – Przyp. tłum.

6. W.G. Crook, The Yeast Connection, Vintage Books, Nowy Jork, 1986.

7. Suplementy diety zawierające potencjalnie korzystne bakterie lub drożdże. Zgodnie z obecnie obowiązującą definicją FAO/WHO probiotyki są „żywymi mikroorganizmami, które podane w odpowiedniej ilości polepszają zdrowie żywiciela”. – Przyp. tłum.

8. A. Cantwell, The Cancer Microbe, Aries Rising Press, Los Angeles, 1990, http://ariesrisingpress.com.

9. Alison Motluk, „Baby study links antibiotics to asthma„, New Scientist, 30 września 2003.

10. G. Huffnagle i M.C. Noverr w styczniowym numerze Infection & Immunity z roku 2005.

11. J. Crane, N. Pearce i inni, „Prescribed fenoterol and death from asthma in New Zealand, 1981-83: case-control study”, Lancet, 29 kwietnia 1989, l (8644):917-922.

12. S. Bhatia, L.L. Robison i inni, „Breast cancer and other second neoplasms after childhood Hodgkin’s disease„, N.Engl. J. Med.,21 marca 1996, 334(12):745-751.

13. A.J.P. Klein-Szanto, „Carcinogenic effects of chemotherapeutic compounds„, Progress in Clinical and Biological Research, 374,167-174,1992.

14. L. Klingspor, G. Stintzing, J. Tollemar, „Deep Candida infection in children with leukaemia„, Acta Paediatr. 86, (1) 30-36,1997.

15. R.W. Moss, The Moss Reports Newsietter, nr 128,11 kwietnia 2004.

16. T. Reynolds, „Salary a major factor for academic oncologists, study shows„, J. Natl. Cancer Inst., 2001, 93(7):491, pobrane 12 marca 2004 ze strony http://jncicancerspectrum.oupjournals.org/cgi/content/full/jnci;93/7/491.

Reed Abelson, „Drug sales bring huge profits, and scrutiny to cancer doctors„, New York Times, 26 stycznia 2003,str. A1;oraz „Cancer scare tactics„, New York Times, 22 marca 2004,

http://www.nytimes.com/2004/03/22/opinion/22MON2.html. Także w The Moss Reports Newsietter, nr126, 28 marca  2004.

17. M. Karthaus, „Treatment of fungal infections led to leukemia remissions„, 28 wrzeœnia 1999.

18. M.W. White, Medical Hypotheses, 1996, 47,35-38.

19. R.A. Etzel, „Mycotoxins”, Joumal ofthe American Medical Association, 23 stycznia 2002, 387(4). ,

20. T. Simoncini, „Is the Cause of Cancer a Common Fungus?”, Nexus, vol. 14, nr 5,2007 (Nexus, nr 56 – wydanie polskie); także na stronę http://www.cancerfungus.com.

21. Oficjalna angielskojęzyczna strona internetowa dra Hamera znajduje się pod adresem http://www.newmedicine.ca. Patrz także „The New Medicine of Dr Hamer”, Nexus, vol. 10, nr 5, 2003 (Nexus, nr 32 – wydanie polskie), i http://www.health-science-spirit.com/hamer.html.

22. Weston A. Price, Nutrition and Physical Degeneration, Price-Pottenger Nutrition Foundation, 1939 (pierwsze wydanie), http://www.ppnf.org/catalog/product_info.php?products_id=226.

23. G.E. Meinig, „Root Canal Cover-Up”, Bion. Publ., 1993, http://www.ppnf.org/catalog/ppnf/Articles/Rootcanal.htm.

24. Joseph M. Price, Coronaries /Cholesterol / Chlorine, Jove Books, Nowy Jork, 1981.

25. Tamże.

26. Komentarze dr Deborah Cory-Slechta zamieszczone na stronie

http://www.mindfully.org/Pesticide/Paraquat-Maneb-Parkinsons.htm.

27. Bernard Windham, http://www.flcv.com/dams.html i http://www.flcv.com/indexa,html.

28. S.D. Walter, L.D. Marrett, H.S. Shannon, L. From, C. Hertzman, „The Association of Cutaneous Malignant Melanoma and FIuorescent Light Exposure”,Am. J. Epidemiol., 1992,135:749-762, http://aje.oxfordjournals.org/cgi/content/abstract/135/7/749.

29. http://www.greenhouse.gov.au/energy/cfls/index.html.

30. „Study shines more light on benefit of vitamin D in fighting cancer”, komunikat prasowy,

http://www.eurekalert.org/pub_releases/2007-08/uoc-ssm082107.php.

31. Dr Mercola, „Lack of Sunshine Causes One Million Deaths a Year”,  http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2007/08/24/Iack-of-sunshine-causes-600-000-cancers-a-year.aspx.

32. C.F. Garland, W.B. Grant i inni, „What is the Dose-Response Relationship between Vitamin D and Cancer Risk?”, Nutrilion Reviews, vol. 65, Załącznik 1, sierpień 2007, str. 91-95(5).

33. „Overweight and Obesity”, Centers for Disease Control and Prevention, http://www.cdc.gov/nccdphp/dnpa/obesity/index.htm.

34. „Number ( in Millions ) of Persons with Diagnosed Diabetes, United States, 1980-2005″, Centers for Disease Control and Prevention, http://www.cdc.gov/diabetes/statistics/prev/national/figpersons.htm.

35. „Type 2 Diabetes Tough on Teens”, Yale Medical Group, sierpień 2007, http://www.yalemedicalgroup.org/news/diabetes.807.html.

36. Dennis Thompson, ,’Double Diabetes’ a New Threat”, 3 grudnia 2006, http://www.livescience.com/healthday/534999.html.

37. http://www.whale.to/a/graphs.html i http://www.healthsentinel.com/graphs.php.

38. Komunikat Generation Rescue Press, 25 września 2007 , http://www.generationrescue.org/survey_pr.html.

39. Archie Kalokerinos, Every Second Child, Thomas Nelson, Melbourne (Australia), 1974; i Keats Publishing, New Canaan, CT (USA),1981.

40. Walter Last, „Persecution of Natural Cancer Therapists”, http://www.health-science-spirit.com/cancerpersecution.htmi.

41. Walter Last, „How Scientific are Orthodox Cancer Treatments?”, Nexus, vol. 11, nr 4,2004 (Nexus, nr 37 – wydanie polskie); także na stronie http://www.health-science-spirit.com/cancerscience.html.

42. Alliance for Natural Health, http://www.alliance-natural-health.org.

43. http://bmj.bmjjournals.com/cgi/eletters/331/7531/1487#124851 .

44. Science Blog, 10 września 2007, „How vitamin C stops the big ‚C'”, http://www.scienceblog.com/cms/how-vitamin-c-stops-big-c-14162.html.

45. E. Namulemia, J. Sparling, H.D. Foster, „Nutritional supplements can delay the progression of AIDS in HIV-infected patients: results from a double-blinded, clinical trial at Mengo Hospital, Kampala, Uganda”, Journal of Orthomolecular Mediane, 2007, 22(3), 129-136.

46. James DeMeo, „The Suppression of Dissent and Innovative Ideas In Science and Medicine”, http://www.orgonelab.org/suppression.htm.

47. Brian Martin, „Suppression of Dissent in Science”, Research in Social Problems and Public Policy, vol. 7, pod redakcją  Williama R. Freudenburga i Teda I.K. Youna, JAI Press, Stamford, CT, USA,
1999, str. 105-135; dostępny na stronie http://www.uow.edu.au/arts/sts/bmartin/pubs/99rsppp.html.

48. http://angryscientist.wordpress.com/2007/10/03/mother-jailed-put-on-trial-for-curing-her-son-of-melanoma/

i http://www.healthsalon.org/349/melanoma-cured-by-mother-mother-and-son-go-to-jail.

49. „Scale of pharma payments to med schools revealed”, New Scientist, 19 października 2007, http://www.newscientist.com/channeVopinion/mgl9626263.500.

50. Professor Christopher Nordin, „The pharmaceutical industry and doctors’ prescribing habits”, http://www.abc.net.au/rn/ockhamsrazor/stories/2007/2056879.htm.

51. E. G. Campbell i inni, „Institutional Academic – Industry Relationships”, JAMA, 2007, 298:1779-1786, http://www.medicalnewstoday.com/articles/86180.php?nfid=44282.